ไพร่พาณิชย์: เอ็งไปเรียกพวกในครัวออกมาหาข้าหน่อย
ไพร่รับใช้ 1: ขอรับ
ไพร่รับใช้ 2: รสมืออิฉันไม่ถูกปากท่านหรือเจ้าคะ
ไพร่พาณิชย์: ไม่ใช่อย่างนั้น ข้าเรียกพวกเอ็งออกมาเพราะมีธุระจะไหว้วาน ข้าอยากจะขอแรงพวกเอ็งให้เป็นแม่งานที่สวนกลางพระนคร
ไพร่รับใช้ 3: อุ๊ย จะมีงานบุญเมื่อไรเจ้าคะ อิฉันตื่นเต้นจริงๆ
ไพร่พาณิชย์: เดือนหน้า ข้าเห็นว่าพักนี้บ้านเมืองมีแต่ความวุ่นวาย พวกไพร่อุปถัมภ์ออกมาชุมนุมเรียกร้องโน่นนี่ ต้องเอารถถังออกมาปราบปรามกัน พวกข้าก็เลยจะจัดงานมหรสพให้เป็นสิริมงคลแก่บ้านเมืองซัก 7 วัน 7 คืน
ไพร่รับใช้ 2: ท่านใจบุญเหลือเกินเจ้าค่ะ
ไพร่พาณิชย์: พวกเอ็งไปช่วยเป็นแม่งานก็ได้บุญเหมือนกันนะ
ไพร่รับใช้ 1: กระผมอยากช่วยงานบุญบ้าง ขอกระผมไปเก็บกวาดจัดสถานที่ได้ไหมขอรับ
ไพร่พาณิชย์: เอาสิ พวกเอ็งพาญาติพี่น้องไปเที่ยวงานด้วยยิ่งดี ไปกันเยอะๆจะได้เป็นศรีแก่บ้านเมือง
ไพร่รับใช้ 3: แล้วญาติพี่น้องเราต้องเสียค่าผ่านประตูไหมเจ้าคะ
ไพร่พาณิชย์: คนจะเข้างานนี้ต้องใส่เสื้อประจำงาน พวกเอ็งอยู่ในเรือนข้าก็ไม่ต้องเสียเงินซื้อเสื้อ ก่อนวันงานเอ็งแวะไปเอาเสื้อที่สภาพาณิชย์ บอกเสมียนที่สภาว่าข้าให้เอ็งมาเอาเสื้อสีขมิ้น
ไพร่รับใช้ 1: สีขมิ้นสีเดียวหรือขอรับ
ไพร่พาณิชย์: ท่านโหรเอกบอกว่าสีขมิ้นเป็นสิริมงคลแก่บ้านเมือง ข้าก็ว่าเอาสี้ขมิ้นนั่นล่ะ ถ้ามีไม่พอเอ็งก็เอาสีอะไรมาก็ได้ แบบคล้ายๆกันก็ใช้ได้แ้ล้ว
ไพร่รับใช้ 1: ขอรับ
ไพร่อุปถัมภ์ 